müzik festivali 37, izlenim 03: bir biletle üç yıldız!

bu akşam aya irini'de üç yıldız vardı: yıllardır istanbul'da konser vermesini beklediğim anne-sophie mutter, besteci ve piyanistliğinden çok şefliğiyle tanıdığım 80'lik delikanlı andre previn ve daha önce nigel kennedy ile konuğumuz olmuş mütevazi cellocu lynn harrell.

oldukça resmi, diplomatik bir konserdi; program broşüründe almanya dışişleri bakanının önsözü, seyirciler arasında berlin belediye başkanı klaus wowereit, takım elbiseli beyler, abiye kıyafetli hanımlar... bu yıldız üçlüyü 30 sıralık aya irini'de ancak 15. sıradan seyretmenin fiyatı 250tl'ydi... bari, ısrarlı alkışlara cevaben kısa da olsa bir bis çalsalardı. o da olmadı konser sonrası imza verselerdi! her şey pek bir kontrollü, pek bir "olağanüstü hal"liydi.

buraya kadar konserin dışyüzü.

içyüzü ise -rahatlıkla tahmin edileceği üzere- mükemmeldi. ilk yarıdaki mozart 502 ve previn 1, mendelssohn'a altlık görevi gördüler; bir nevi önsıcaklar gibi.

ikinci yarıda, aya irini'nin elverişsiz akustiğine rağmen mendelssohn'un op.49 trio'su su gibi, rüya gibiydi; keyiften yerimden havalanacaktım neredeyse.

bunu saymayız, anne-sophie mutter'i tekrar bekliyoruz...