26 Nisan 2009 Pazar

"kadının doğasında varolan hüzüne"* dair...

7 kadın, 7 hikaye, 7 şarkı.
nüfusunun yüzde 93'ünü göçmenlerin oluşturduğu avusturya'nın linz kentinde yaşayan 7 göçmen kadın; bir romen, bir sloven, bir bosna-hersekli, bir kenyalı, bir iranlı, 2 türk.
her kadının anlatacağı bir hikayesi vardı, kendi dilinde söylediği bir şarkısı.

29 mart'ta, 2009 avrupa kültür başkenti linz'te extra europa kapsamında prömiyer yapan "parallel" 25-26 nisan tarihlerinde istanbul'da ilk defa sahnelendi.

garajistanbul'un sahnesi "parallel" için tekrar tanımlanmıştı; iki tarafa doğru yükselen sandalyesiz tribünlerin birinde 7 kadın hikayelerini anlattılar, diğerinde seyirciler yerde yastıklar üzerinde oturarak bu hikayelere ortak oldular.
karşı tarafta 7 kadın, 7 kat platform vardı; başta her kadın bir platformdaydı. kesişmeyen çizgiler misali kesişmeyen hayatların hikayeleri ilerleyen dakikalarda iç içe girmeye, örtüşmeye başladıkça, platformlar da ortaklaşa kullanılır oldu.
sahnedeki 7 kadının profesyonel oyuncu olmadığını bilmek, anlattıkları hikayelerin gerçekliğini daha da arttırdı; mersiha'nın gelecek endişesine, esra'nın annesini kaybedişine, anlatılan tecavüz, göç ve istismar hikayelerine ortak olduk, onlarla üzüldük, esra ile birlikte gözyaşı döktük. sahnedeki hikayeler o kadar gerçek, o kadar samimi, o kadar sıcaktı ki, roza erdem'in aralarda okuduğu çağımızda kadın sorunlarına dair didaktik metinler oyunun geneline çok yabancı, çok yapay kaldı. övül & mustafa avkıran çifti "aşura"da nüfus istatistiklerini oyunun bir parçası kılmayı ustaca başarmışlardı; benzer yaklaşımla ele aldıkları anlaşılan metinler bu sefer iyi/yerinde sonuç vermemiş, oyunun içine nüfuz edememiş kanımca.

yaklaşık 1.5 saatlik oyunda 7 kadın beraber şarkılar söyledi, dans etti. sonunda ise seyircilerden sadece kadınlar davet edilerek iki tribün arasındaki boş alanda "i'm every woman" şarkısı eşliğinde hep birlikte dans edildi, şampanya patlatıldı; ortam gecikmiş bir 8 mart kadınlar günü kutlamasına dönüştü.

oyuncuları profesyonel olmadıkları ve linz'te ikamet eden kişiler oldukları için istanbul'da sadece iki gösteri yapan "parallel"in önümüzdeki sezon yeniden sahneleceğini pek sanmıyorum. umarım yanılırım ve bayram dolayısıyla kısmen boşalmış istanbul'da yeterince ilgi göremeyen bu etkileyici oyun hak ettiği seyirciyi bulur, gündeme getirdiği sorunlara dikkat çekmeye ve bu sorunları tartışmaya açmaya devam eder.

* oyun metninden alınmıştır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder